Slijtagetestmethode voor draad- en kabelmantel

Slijtvastheid van draad en kabel omvat twee aspecten:

a) het vermogen van de mantel om slijtage te weerstaan;
b) het vermogen van de kabelmarkering om slijtage te weerstaan.

Doel:
Het doel van deze test is om het vermogen van de kabelmantel om slijtage te weerstaan te bepalen.

Monster:
Het monster moet een lengte kabel zijn die voldoende is om de gespecificeerde test uit te voeren en is typisch 750 mm lang.

Testmachine voor slijtvastheid van draad en kabel:

De slijtagetester voor draad- en kabelmantels moet in staat zijn om het oppervlak van de kabel heen en weer te wrijven in een richting parallel aan de lengteas van de kabel met een frequentie van (5 ± 5) cycli per minuut over een lengte van (10 ± 1) mm. De wrijfkant beweegt heen en weer om een lus te vormen.

De wrijfkant moet een stalen naald zijn waarvan de diameter moet voldoen aan de specificaties in de gedetailleerde specificatie.
Teststappen voor de slijtagetester voor draad en kabel:
1. Bevestig het monster met een lengte van ongeveer 750 mm aan de steunplaat met een kabelklem. Vervolgens moet het gewicht op de wrijfkant worden geladen om de kracht te genereren die in de gedetailleerde specificatie op de kabel staat vermeld, terwijl botsing met de kabel wordt vermeden.
2. Tenzij anders vermeld in de gedetailleerde specificatie, voer 4 tests uit op elk monster, verplaats het monster 100 mm naar voren vóór de volgende test en draai altijd de hoek van 90° in dezelfde richting.

Testeisen:
Na voltooiing van het gespecificeerde aantal cycli moet de mantel vrij zijn van perforaties en moet de vezel optische continuïteit behouden.

Te specificeren:
De gedetailleerde specificatie moet het volgende bevatten:
a) het aantal cycli;
b) naaldstaafdiameter;
c) de uitgeoefende kracht.